Wegtrekker
Wegtrekker
Heb je dat wel eens, een wegtrekker? Dat gevoel dat je midden in een drukke dag plotseling je lichaam even besloot om een pauze in te lassen zonder jouw toestemming?
Dat is dus een wegtrekker!
Deze onverwachte momenten van duizeligheid en zwakte kunnen je dag behoorlijk op z’n kop zetten.
Maar ik doel op een ander soort wegtrekker. Eentje die we in de Achterhoek gebruikten. Een wegtrekker was het fenomeen dat je compleet van het padje af was.
Mensen die dat hadden liepen min of meer ff niet goed op het pad en een tijdje later waren ze er weer.
Tja, dan hadden ze gewoon dus een wegtrekker gehad.
Kijk nu zijn we waar ik wezen wilde. Ik doelde dus op de Achterhoekse variant.
Ik ben 59 en ik kan je verklappen ik heb regelmatig zo’n Achterhoekse wegtrekker.
Dan ben ik even van het padje af, vind ik het leven nogal zwaar tegenvallen en wil naar mijn bedje toe om in me zelf te mopperen (of zelfs te kankeren maar dat kan ik hier niet zeggen) dat leven fuck is en ik zelf fucker ben dan het leven zelf.
Een gevoel dat ik niet uit mijn vorige leven ken. Tuurlijk was ik wel eens zenuwachtig voor een examen of een praatje maken tegen een grote groep mensen. Maar dat was anders.
Als je met een slappe hand, slappe been en dito stem in je bed ligt en je vindt alles bijzonder balen dan heb je een behoorlijke Achterhoekse wegtrekker kan ik je verzekeren.
Maar ook hier schijnt de zon aan het eind van de regenboog.
Als ik dan heb gebaald als een stekker, dan kunnen er ook weer leuke dingen komen. Dan ga ik Pitch & Putten of een stukje fietsen en dan gaat het ook weer voorbij.
Als ik dan Achterhoekse wegtrekker heb dan verlang ik weer naar de oude tijd.
Een gewone lekkere ouderwetse wegtrekker, heerlijk. Een minuutje duizelig en weer door.
Dat lijkt me heerlijk!
QUICK LINKS
CONTACT
info@meedoenmetafasie.nl
Universitair Medisch Centrum Groningen
Afdeling Toegepast GezondheidsOnderzoek
Postbus 30001
9700 RB Groningen
In samenwerking met
