COPACA is een onderzoeksproject dat grotendeels ‘achter de schermen’ wordt uitgevoerd.
In eerste instantie is deze manier van samenwerking ontstaan uit noodzaak. Het project startte in het voorjaar van 2020: op het moment dat iedereen thuis moest blijven vanwege de coronamaatregelen.
Al gauw bleek dat het voor ons heel goed werkte, dat online samenwerken.
Inmiddels weten we allemaal niet beter, maar in het begin was ik hierover eerlijk gezegd best verrast. Dat de technologie zich in een razend tempo doorontwikkelde, hielp natuurlijk ook.
COPACA heeft 24 projectgroepleden, die al twee jaar online samenwerken. Deze groep bestaat uit mensen met afasie, naasten van mensen met afasie, afasietherapeuten en onderzoekers.
Iedereen kan vanuit zijn of haar eigen vertrouwde omgeving mee vergaderen. Bestanden en presentaties kunnen we elkaar eenvoudig laten zien en notulen worden tijdens de vergadering direct gemaakt en opgeslagen.
Bovendien - en dit is echt een groot voordeel - hoeft niemand te reizen en dat scheelt nogal als er zowel mensen uit Groningen als uit Eindhoven, Vlaanderen, Noorwegen en zelfs de Verenigde Staten meewerken.
Wat ik een ander bijzonder groot voordeel van digitaal en online werken vind, is dat het voor mensen die aan ons onderzoek willen deelnemen heel makkelijk is om mee te doen.
Waar we ‘vroeger’ (en dat is echt nog niet zo lang geleden!) werkten met papieren informatiebrieven en toestemmingsformulieren, bieden we alle informatie nu digitaal, via onze website aan.
Deelnemers vinden alle informatie en documenten nu overzichtelijk op één plek.
Bovendien kunnen we op onze website werken met video’s. Deze video’s - waarin logopedist Marije rustig uitlegt wat er verwacht wordt van deelnemers – zijn veel beter te begrijpen dan lange informatiebrieven.
Ook ‘extern’ zijn er dankzij de digitale ontwikkelingen van de laatste jaren veel extra mogelijkheden.
Zo werken er studenten van verschillende hogescholen en universiteiten mee aan COPACA, overleggen we regelmatig met diverse deskundigen (zoals experts op het gebied van technologieën als VR en deskundigen op het gebied van productontwikkeling en -implementatie) en collega-afasietherapeuten en -onderzoekers.
Dit soort gesprekken leveren veel waardevolle inzichten en ideeën op, die ons helpen bij het bepalen van de koers, ons scherp houden, inspireren en af en toe een beetje aan het wiebelen brengen.
Inmiddels ziet de wereld er weer anders uit en vinden we het af en toe best jammer dat we de gezelligheid van het face-to-face samenwerken missen. Daarom vinden we het tijd om een fysieke bijeenkomst met het kernteam te organiseren.
Dat gaan we in oktober 2023 doen. Hilde en ik houden ons bezig met het regelen van de locatie en de invulling van deze dag.
Ook voor ‘externe’ communicatie zullen we de komende tijd achter onze schermen vandaan komen. Zo mogen we in juni tijdens een congres georganiseerd door subsidieverstrekker ZonMw vertellen over onze ervaringen met participatief actieonderzoek.
Daarnaast gaan we in oktober, tijdens de jaarlijkse Afasieconferentie, met Nederlandse afasietherapeuten in gesprek over twee mooie meetinstrumenten die we naar het Nederlands hebben vertaald en over de betekenis van ‘communicatieve competentie’ volgens mensen met afasie, naasten en afasietherapeuten.
Ook daar hopen we waardevolle ideeën en inspiratie op te doen.