Dichters en logopedisten: taalkunstenaars

Na een paar weken in het ziekenhuis gaat Jan revalideren. Volle dagen met therapieën en voor hem het belangrijkste: logopedie. Jan zet alles op alles om woorden en taal te leren van begin af aan. Elke dag opnieuw. Daarbij negeert hij opmerkingen als: “Als je na een half jaar geen vooruitgang ziet, dan gaat dat niet meer gebeuren”.

Marije, één van de logopedisten, komt op het idee om Jan kennis te laten maken met een dichter uit Groningen. Ze weet van zijn hobby gedichten schrijven. Vlak voordat Jan naar huis gaat maakt hij kennis met Arjen Boswijk en het klikt. 

Arjen komt vanaf dat moment regelmatig naar Jan. Zit samen met hem in de tuinkamer, kijken over de velden en spreken met elkaar. In juli, 7 maanden na het CVA, komt Arjen met dit gedicht dat hij samen met Jan heeft gemaakt: De woorden die ik schep. De eerste van een serie.

Zo herkenbaar. De woorden die Jan zegt, toen nog bijna in elke zin, en hoe hij formuleert.

Arjen is daarmee aan het werk gegaan en met dit gedicht als resultaat. Een gedicht dat echt van Jan is doordat een kunstenaar goed heeft geluisterd en de woorden van Jan in tact heeft gelaten. Woordkunstenaar is hij, samen met Jan.

Een kunstenaar is ook de logopediste die goed gekeken en geluisterd heeft naar Jan. Niet alleen naar hoe hij spreekt en formuleert maar dat gecombineerd heeft met het zien van wie Jan is. Wat hem beroert en hoe groot zijn ambitie is.

Hoe dankbaar zijn wij hiervoor!

Jan deelt dit gedicht nu voor het eerst in de openbaarheid. Met trots.

Hilde

De woorden die ik schep

De woorden die ik schep

volledig en zonder meer

waren niet helemaal de bedoeling

maar verzin het maar

ik zie er naar uit

om ze te ontmoeten

Normaal gesproken

is elke zin belangrijk

maar alles wat ik nu heb

ben ik soms even kwijt

maar verbinden kan

voorlopig inderdaad

Redelijkerwijs blijf ik

desondanks volledig zonder meer

dit is anders dan moe zijn

van het zoeken

ik twijfel naarmate jij het hebt

voor zover ik het verbinden kan

dat fluister ik zo

maar ik begrijp niets van die dingen

Verzin het maar

dan is het woord er soms niet

het zijn mijn woorden die ik schep

volledig zonder meer

voor zover ik ze verbinden kan

Woorden Jan Meijnen

Gedicht Arjen Boswijk

juli 2018