Zomaar een dag uit mijn leven met afasie

“Ik ben wakker en doe mijn ogen wijd open. Ik heb als een roos geslapen, lekker! Mijn batterij is vol geladen. Nou ja, 70% ongeveer… Mijn batterij is stuk. Kaduuk! 

Ik heb een beroerte gehad. Mijn linker hersenhelft is beschadigd. Ongeveer een derde is kapot, niet meer te maken. En nou net de taal… pffff… Poëtisch: de taal is gestorven. Ik ben met drie woorden maar begonnen. Maar ik leef nog! En hoe! Ik ben een doorzetter. Overigens, altijd al geweest. Ik ben opnieuw de taal aan het leren. Maar het is moeilijker dan ik had verwacht. De Nederlandse taal is de moeilijkste van de wereld. Nou ja, de 20ste van de 6800 talen die er zijn. Tel maar na! Een zij stapje, waar is ik nou gebleven… 

Oh ja, mijn batterij! Ik slaap ongeveer tien tot twaalf uur per dag. Als een baby. Die linker hersenhelft maakt nieuwe verbindingen naar rechts. Dat is zwaar. Heel zwaar. Mijn hersenen maken overuren. Dat is niet goed voor mijn revalidatie. Maar goed, ’rusten zal je redden’! Hahaha! 

Ik eet een banaan als ontbijt op. Dat is genoeg, want ik heb geen trek. Dat moet ik van mijn vrouw, verplicht een banaan eten. Oké dan… Ik ga naar logopedie met de fiets. Dat is lekker, want dan gaat mijn bloed goed stromen. Ik ben blij met Mirella, de Afasie therapeut! Effe koffie drinken, een praatje maken en ‘ vooruit met de geit’! Ik oefen een uur met praten, schrijven en lezen. Poeh, wat een opgave, maar wel leuk! We lachen wat af zeg! Ik vergeet nog cijfers en klok kijken. De vermaledijde klok! Ik krijg er huilbuien van…(geintje!). Een stapje terug, twee stapjes vooruit! Ik ben blij dat het goed gaat, maar ik heb nog een lange weg te gaan. 

Ik fiets naar thuis toe. Fietsen vind ik fijn. Even mijn hoofd legen maken. Daarna plof ik op de bank en kijk ik TV. Eventjes rusten dan maar.

De kinderen komen uit school. We lunchen wat. De kinderen gaan weer naar school. Eventjes rust, maar niet voor lang…:-). Mijn schoonouders komen een bakkie koffie doen . We praten anderhalf uur over ‘koetjes en kalfjes’ en daarna gaan ze weg. Even nog boodschappen doen en daarna is de batterij leeg. De kinderen komen uit school. Ik vraag: ” Hoe was het op school gegaan?”.”Goed hoor!”, zeiden de kinderen. Ik doezel wat op de bank. 

Mijn vrouw kookt heerlijk, maar de kilo’s vliegen eraan. Ik wandel nog een ommetje en het was genoeg voor vandaag. Ik kijk nog TV, maar mijn ogen vallen dicht. ”Ik ga slapen, mijn liefste”, zei ik met een grijns. Mijn humor is niet aangetast, gelukkig! Ik ben moe, maar voldaan. “