Blog Layout
Meer dan wat we meten
Miranda Hagenouw • 1 april 2021
"Er is verschil, ik zie vooruitgang, maar ik snap het niet"
September 2007.
J.P. ligt in het ziekenhuis.
J.P. kreeg een herseninfarct.
J.P. kreeg afasie door het herseninfarct:
Het taalcentrum is kapot.
Het taalcentrum verdelen we in het spreken, begrijpen, lezen en schrijven.
J.P. had op elk gebied problemen:
Een globale afasie – zoals dat heet.
Vijf maanden kreeg J.P. intensieve therapie.
J.P. werkte hard.
Zijn vrouw was betrokken en werkte net zo hard.
J.P. ging vooruit in het communiceren;
Elke dag een beetje beter.
Januari 2008.
Voor me liggen testresultaten.
Testresultaten van een hertest.
Naast de testresultaten van een eerste test, vijf maanden geleden.
Ik ben in verwarring.
Er is geen enkel significant verschil…
Zijn scores zijn vrijwel even slecht.
En toch…
Toch zie ik verschil.
Ik zie vooruitgang.
Ik snap het niet.
Mijn ene stagebegeleider zegt:
“Het komt, omdat je aan hem gewend bent.
Daardoor begrijp je hem beter en lijkt hij beter te zijn in het communiceren.”
Mijn andere stagebegeleider zegt:
“Soms is dat gewoon zo…
De testen blijven gelijk, maar in het dagelijks leven is er verschil.”
Mijn onderbuikgevoel zegt:
“Er is meer belangrijk dan wat wij nu meten.”
Jaren vliegen voorbij.
Ik blijf werken met mensen met afasie en hun naasten.
Mijn onderbuikgevoel blijft altijd.
En ik vertrouw er op.
Ik zie mensen weer groeien, opbloeien.
Een verschil is meer dan cijfers.
December 2019.
Rimke belt me op met een idee voor een onderzoek.
Een onderzoek om te ontdekken wat mijn onderbuikgevoel vertelt:
Communiceren is zoveel meer dan taal.
Maar wat is dat meer?
En kunnen we daar ook gericht op behandelen?
Mijn hart laait op van enthousiasme:
Graag werk ik aan het onderzoek mee!
Inmiddels zijn we officieel gestart met COPACA:
Een onderzoek naar COmmunicatieve Participatie bij Chronische Afasie.
Het kernteam is compleet:
2 onderzoekers, 2 afasietherapeuten en 2 mensen met afasie.
Het projectteam start 17 mei:
4 onderzoekers, 4 afasietherapeuten, 4 mensen met afasie en 4 naasten van mensen met afasie.
Het kernteam leert elkaar kennen.
We maken afspraken over de samenwerking.
We delen onze drijfveren en zijn enthousiast:
Met dit onderzoek maken we een verschil!
Mijn naam is Miranda Hagenouw.
Sinds 2009 werk ik als logopedist / afasietherapeut.
Ik heb een enorme liefde voor mijn vak en hart voor mensen met afasie.
Elke dag zoek ik de manier om verschil te maken.
Om mensen met afasie in hun kracht te zetten.
Om te laten zien dat een mens meer is dan (verstoorde) taal.
Met dit onderzoek hoop ik anderen handvaten te geven om ook verschil te maken.
Want dat verdient iedereen!
In deze blog stellen twee deelnemers van de projectgroep zich voor. Ze hebben beiden afasie en willen zich inzetten voor innovatie en verbetering van behandeling van afasie.
"Dus ik heb een lichte vorm van afasie..." Dick deelt zijn ervaring met afasie in de vorm van een vlog! Klik hieronder om zijn verhaal te beluisteren.
Wegtrekker
Afasie-vrij?
Frank Schröer beschrijft hoe hij - ondanks zijn afasie - de 'kop d'r veur' houdt.
Zomaar een dag
COPACA is afgerond!
"Ik heb afasie, maar ik ben niet zielig en gek!"
Nederland Afasievriendelijk Van 7 t/m 14 oktober was het de Week van de Afasie . Met het thema “Nederland afasievriendelijk? Iedereen doet mee!”
Danien ten Berge (afasietherapeut, verbonden aan COPACA) legt uit: "Als je taal door afasie beperkt toegankelijk is, kom je snel tot de ontdekking: Communicatie is meer dan taal!"
QUICK LINKS
CONTACT
info@meedoenmetafasie.nl
Universitair Medisch Centrum Groningen
Afdeling Toegepast GezondheidsOnderzoek
Postbus 30001
9700 RB Groningen
In samenwerking met
